1974 Eylül'ünde, Kıbrıs çıkartmasına katılan teknik personelin verilen adreste toplanması talebi üzerine, 200 personel Ankara'da bir araya gelir.
Sorulur, "savaşta en çok sıkıntı çektiğimiz şey nedir?"
Katılanların çoğu tank paletlerinden şikayet eder.
Öyle ki Erzurum'daki tankların paletleri sökülüp, Kıbrıs'a götürülüp takılmıştır.
Sorulur, "bu paletleri yerli olarak üretebilir miyiz?"
200 kişiden 42'si "evet üretebiliriz" cevabı verir.
Denir ki, "yaparız diyen 42 kişi kalsın, diğerleri birliklerine dönebilir."
Sonra o 42 kişiye denir ki , "siz yaparız dediğinize göre, kafanızda bir plan proje var.
Kafanızdaki o bilgiyi kağıda dökün, 1 ay sonra yine burada buluşalım."
1 ay sonra yine aynı salonda buluşurlar.
Her birinin hazırladığı evrak toplanır.
Denir ki "1 ay sonra tekrar burada buluşalım."
3'ncü buluşmada 42 kişinin her birine Türkiye nin özel resmi kurum ve kuruluşlarına serbest giriş çıkış ve inceleme yapma hakkı tanıyan belgeler dağıtılır.
7 kişiden oluşan 6 ekip kurulur.
"Türkiye'ye dağılın, istediğiniz yerde inceleme, araştırma yapmakla yetkilisiniz"
"3 ay çalışın. 3 ay sonra yine bu salonda buluşalım" denir ve her birisi için özel harcırah da çıkartılır.
4'ncü buluşmada bir ekip Sakarya'daki Şeker Fabrikası,Vagon Fabrikası ve Zirai Donatım'da,bir örnek palet üretebileceklerini söyler.
Bir adet palet için, civatasının kaç ST çelikten olacağına kadar projeleri hazırlanmıştır; bu projeye göre bir adet örnek üretim yaptırılır.
Aynı ekip o paleti Kıbrıs'a götürür ve bir tanka takar.
Çamurda , toprakta , taşta, kayada , gece gündüz sıcakta denemesini yapar.
Bir tane civatası kırılmamış, istenilenden de sağlam olmuştur.
Bu proje Sakarya'da Tank Palet Fabrikası'na dönüşür.
