Yöneticilerin büyük bir bölümü
sanal yöneticiliğe hızlı
bir şekilde uyum sağladı.
Yıllarca liderlik ve yöneticilik
eğitimlerinde;
“Yönetici ve lider değişime kolay
ayak uydurabilen,
Yeni durumlarda kolayca çıkış
yolu bulan,
Ekibini her durumda sakince yönetebilen,
motive edebilen,
Her zorluğun üstesinden gelebilen
kişidir “dedik. Söylerken ve yazarken
sıradan gelen bu ifadeler yaşarken
ne kadar önemli değil mi?
Türkiye korona sınavını hem sağlıkta
başarı ile verdi hem de işletmeler
yönünde yöneticiler ve personel
açısından bu sınav başarıyla geçildi.
Uluslararası işletmeler sanal yöneticiliği
zaten daha önce yaşıyorlardı.
İlk defa yaşayanlar hızla değişip
dönüştüler.
SANAL YÖNETİCİLİK SINAVI
BAŞARIYLA VERİLDİ
Birçok sanal yönetici bu dönemde
belki de hiç düşünmedikleri durumları
yaşadılar. Örneğin çağrı merkezi
yöneticisi çalışanlarının işini evden
yapacağını düşünmüş müydü?
İş dünyası plazaları, fiziki iş ortamlarını
çoktan gereksiz maliyet
olarak görmeye başladı. Yöneticiler
sanal deneyimlerinden memnun
kaldılar. Altında eşofman, üstte tişört
ile ev-ofis birçok kişiye iyi geldi.
Olur olmaz zamanda arama ve
aranmalar, ufak tefek sorunlar ise
bir zaman sonra rayına girer. Ne de
olsa bir geçiş dönemi yaşandı.
Aslında insan doğası gereği yeniliklere
açık. Ama aklından geçirse
bile her yeniliği çeşitli sebeplerle uygulamak
zor.
Korona her konuda hızlı geçişleri
yaptırdı, her şey çok ama çok hızlı
oldu. Dilerim bundan sonra değişim
hızından başımız dönmez ve saçma
sapan işler olmaz. Dengeli gidilir.
Hem devlet tarafında hem de özel
sektörde birçok alanda işletmelerin
yeni döneme uyumu, yöneticilerin duruma
hızlı müdahalesi ve çözüm önerileri,
ortaya çıkan ekip ruhu incelenmeye
değer.
Bu durum aynı zamanda ülke olarak
gücümüzü de gösterdi. Bundan
sonra çıtayı yükseltme zamanı. Bu
ruhu kaybetmemek gerek. Bu da yöneticilerin
elinde. Değişime uyum heyecanını
kaybetmeden, hazır personel
de işinin kıymetini anlamışken
yeni dalgalara açılma zamanı.
YÖNETİCİ İHRACI
Türk iş dünyasının yeni duruma
uyumu, yönetici başarıları bundan
sonra daha çok yöneticinin ihracını
getirir mi? Niye olmasın? Zaten birçok
Türk yönetici yabancı firmalarda
üst düzeyde çalışıyor. Profesyonel
yöneticiler için kapı açık. Kendi işini
yapan KOBİ’ler için elbette neredeyse
imkansız.
Bu arada orta ve küçük KOBİ’ler
zorlandılar. KOBİ üçgeninin/ buzdağının
su altındaki bölümü iyi durumda
değildi. Neden ülkemizde benchmarking/
kıyaslama yaygın değildir.
Yeni iş modellerine bu yöntemi kullanmak
fayda getirmez mi?
İş dünyasında rekabet elbette var.
Gördük ki asıl rekabet yurtdışıyla olmalı.
İçte güçlenmeliyiz. Bunun için
de değişik yöntemler var. Sanal liderler
başarılarını bu konuda da
sürdürmeyi düşünmezler mi? Anladık
ki “birimiz hepimiz, hepimiz birimiz
için” Öyleyse neden iş dünyası/
sektörler firmalar birbirini güçlendirmez,
neden rekabette tamamen
yurtdışına odaklanmaz.
KENDİNLE BİRLİKTE
DİĞERLERİNİ DE GELİŞTİR
İyi yöneticilik, “kendinle birlikte diğerlerini
de geliştir” değil midir? Bu
konuya daha çok önem vermek gerektiğini
düşünüyorum.
Yeni dönemde çok şey değişecekse,
iş hayatı, iş yapma davranışı, rekabete
bakış, birlikte güçlenme, ülke
olarak “biz” düşüncesi önem taşıyacak.
İşadamı dernekleri bu konuda
çalışmalar yapıyorlardır diye düşünüyorum.
Sözün özü; Sanal yöneticilikteki
başarıyı topyekün kalkınma, dünya
ile rekabet ve inovasyonda da bekliyoruz.
Yoksa sanal başarı sabun köpüğü
olacak. Ekranın kapanmasıyla
filmin bitmesi gibi.
