Çocuk Gelişimi Uzmanı Nur Kevser Abdioğlu, otizmli kardeşe sahip çocukların bazı zamanlarda kardeşinin anlam veremediği öfke krizlerine şahit olduğunu, ne istediğini, neyi sevmediğini ve neye öfkelendiğini çözmeye çalıştığını belirterek, "Unutmayın özel gereksinimli kardeşe sahip bireylerin de desteğe ihtiyaçları vardır" dedi.

Atlantis Özel Eğitim ve Rehabilitasyon Merkezi Çocuk Gelişimi Uzmanı Nur Kevser Abdioğlu, otizmli kardeşe sahip çocuklar ve bireyler ile ilgili bilgilendirmelerde bulundu.

“Hemen hayaller kurmaya başlar”

Her çocuğun kardeşi olacağı haberi verildiğinde biraz korktuğunu, biraz kızdığını, biraz da merak duygusunun geliştiğini dile getiren Abdioğlu, “Bunun yanında çok da sevinirler. Hele ki anne babası ‘sen onunla oyunlar oynayacaksın, onun abisi, ablası olacaksın’ demişse çocuk hemen hayaller kurmaya başlar. Kardeşi doğduğunda biraz hayal kırıklığına uğrar. Çünkü bu gelen bebek onunla oynayamaz, üstelik sürekli ağlar ve uyur. Çocuk bu duruma öfkelenebilir. Çünkü ona göre anne babası onu kandırmıştır. Üstelik artık onunla eskisi kadar da ilgilenemiyorlardır. Ne de olsa onlara daha çok bağımlı olan bir çocuk daha vardır. Ancak anne babalar sabretmesini söyleyip ona eğlenceli bazı görevler verirlerse işte o zaman pek çok şey değişir” ifadelerini kullandı.

“Özel gereksinimli kardeşe sahip bireylerinde desteğe ihtiyaçları var”

Abdioğlu, özel gereksinimli kardeşe sahip bireylerin de problemlerle karşılaşacağını belirterek, sözlerine şöyle devam etti: “Çocuk kardeşinin büyüyüp onunla oynayacağı günü sabırla bekler. Bu durum pek çok çocuk için böyledir. Ancak ya kardeşleri büyüdüğünde onlarla oynayamıyorsa, onlardan farklıysa? İşte o zaman her şey değişir. Kardeş iki yaşına geldiğinde oyun oynayamıyor, seslenildiğinde bakmıyor, konuşmuyor ya da sadece tekrarlamalar şeklinde konuşuyorsa tüm aile tedirgin olmaya başlar. Anne baba durumu kabullenmekte bir süre zorlansa da sonrasında eğitime başlarlar. Burada odaklanmayı unuttuğumuz bir nokta var ki bence oldukça önemli bir nokta. ‘Otizm sahibi çocuğun kardeşi’ Düşünsenize bu çocuk kendisi gibi çocuk olan kardeşiyle tabii olarak oyun oynamak istiyor ancak yok sayılıyor. Bazı zamanlarda kardeşinin anlam veremediği öfke krizlerine şahit oluyor. Ne istediğini, neyi sevmediğini, neye öfkelendiğini çözmeye çalışıyor. Sürekli çabalıyor ancak kendince bulduğu çözümler yetersiz kalıyor ve kendini çaresiz hissetmeye başlıyor. İşte bu çocuklar da kardeşleri gibi fark edilmesi gereken çocuklar. Bugün bu çocukları da fark edelim. Unutmayın özel gereksinimli kardeşe sahip bireylerinde desteğe ihtiyaçları var. O nedenle bu yıl o çocukları da fark ederek onların durumu anlamlandırabilmeleri için uzmanlara danışmayı ihmal etmeyelim.”